Mijn persoonlijke verhaal

Uit mijn eigen ervaring heb ik veel lessen geleerd over scheiden met kinderen. Nu ik als professional andere scheidende ouders help, laat ik graag zien waar ik zelf vandaan kom. Lees mijn persoonlijke verhaal en ik nodig je van harte uit om mij als gescheiden ouder te leren kennen.

Wirwar van emoties

Na maandenlang verscheurd te worden door de vraag of het woord scheiden wel in mijn woordenboek voorkomt, spreek ik uit dat ik geen toekomst meer zie in de huwelijk met de vader van mijn twee prachtige kinderen. De tijd staat stil en een wirwar van emoties giert door mijn lijf. Aan de ene kant opluchting en een einde aan de dreigende onzekerheid van een relatie in zwaar weer. Aan de andere kant de confronterende zekerheid: de relatie is voorbij en aan datgene wat vertrouwd is, komt nu een einde.

Stilte voor de storm

Het is de stilte voor de storm. Het einde van het huwelijk is het einde van een leven samen. De betekenis hiervan kom ik snel achter, als we onze twee jonge kinderen vertellen dat hun leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Hartverscheurend. Ze kunnen het niet begrijpen, maar ze voelen het wel. Al onze ballast dreigt op hun schouders te zakken. Op dat moment neem ik de beslissing dat mijn ego niet in de weg mag staan aan het levensgeluk van mijn kinderen. Een besluit waar ik later meermaals aan zal twijfelen en steeds opnieuw voor zal moeten kiezen.

Het belang van de kinderen

Met mijn ex-partner ben ik snel tot overeenstemming gekomen over dat het in het belang van de kinderen is om zo snel mogelijk tot de beste afspraken te komen. Ik ben als de dood om in een vechtscheiding te belanden. We schakelen een mediator in en we gaan aan de slag met het verzamelen van de voor de mediation benodigde documenten. Rationeel een goed te volgen strategie, maar emotioneel makkelijker gezegd dan gedaan. Een huwelijk waaruit kinderen zijn geboren eindigt niet zomaar. Er zijn dingen gezegd en gedaan die je ’s nachts wakker houden en die je overdag afleiden. Een uitstekende basis om vanuit slaapgebrek en stress in conflicten te belanden.

De mediator

De mediator is een prima dame. Ze is vriendelijk en ze heeft kennis van zaken. Al snel is duidelijk hoe deze mediator te werk gaat. Ze biedt ons standaardovereenkomsten aan en we kunnen keuzes maken uit een aantal bepalingen. Ze is resultaatgericht en we hadden binnen korte tijd haar standaardovereenkomst kunnen ondertekenen. Wat ik mis zijn de gesprekken over hoe het leven na de scheiding eruit zou moeten zien, zodat we op basis daarvan beslissingen kunnen maken. Wat maakt ons gezin uniek? En hoe zien wij de toekomst voor de kinderen? Die gesprekken voeren we thuis.

Co-ouderschap

Het lukt ons om vooruit te komen en om samen te bepalen aan welke basisvoorwaarden ons gescheiden leven moet voldoen. We willen onze kinderen niet hun ouders ontnemen, dus we kiezen bewust voor co-ouderschap. Ik leer op dat moment een belangrijke les: als we het goed willen doen voor onze kinderen, dan moeten we het goed doen voor elkaar. Als ik mijn kinderen een goede vader in hun leven gun, dan moet ik een stap opzijzetten en ruimte bieden om hem te laten ontdekken hoe hij de beste vader voor hen kan zijn. Een lastige taak als moeder, want ik had de zorg en opvoeding van de kinderen voor het grootste deel op me genomen tijdens het huwelijk. Loslaten is niet makkelijk.

Gemis en verlangen

Waar voor mijn ex-partner een verantwoordelijkheid voor de kinderen ontstaat, ontstaat voor mij de vrijheid om een financieel stabiele basis te creëren. Ik hoef niet het onderste uit de kan, maar ik wil me wel gesteund voelen. Stukje bij beetje komt er meer balans en minder afhankelijkheid in onze toekomst zonder elkaar. Een fijn gevoel. Naast het gemis van mijn kinderen als ze bij hun vader zijn, ontspint zich namelijk ook een verlangen naar mijn eigen behoeften en wensen. De deur naar mijn nieuwe leven staat op een kier en ik kan er al voorzichtig doorheen kijken.

We maken afspraken

We maken afspraken over hoe we elkaar het beste in staat kunnen stellen om passende woonruimte te vinden in de buurt van elkaar en in de buurt van school. Ook bespreken we de normen en waarden van de opvoeding waar onze kinderen aan gewend zijn en waar we in de toekomst op willen voortborduren. Af en toe wordt er wat gegrinnikt over de standaardovereenkomst. Als ouders van een peuter en kleuter is het wat gek om alvast afspraken te maken over piercings, tattoos en seks. De gesprekken met de mediator en met mijn ex-partner zijn hoopvol. We zetten belangrijke stappen.

Echtscheidingsconvenant en ouderschapsplan

Door onze focus op de kinderen, de vaart die we maken en de positieve resultaten die we boeken blijven conflicten uit. Ik heb uren besteed aan het bestuderen van ouderschapsplannen en de risico’s en kansen voor kinderen na een scheiding. De mediator heeft moeite met het formuleren van onze unieke afspraken. Uiteindelijk herschrijven we de stukken waar ze niet uitkomt en tekenen we binnen zes weken ons echtscheidingsconvenant en ons prachtige ouderschapsplan. Ik ben trots op mezelf. Ik heb offers gemaakt en op mijn strepen gestaan. Ook ben ik tevreden met hoe de vader van mijn kinderen zich heeft opgesteld. Ook hij heeft zijn ego buiten de onderhandelingen kunnen houden. Een prestatie waarvan ik zelf maar al te goed weet hoe loodzwaar die is.

Lange adem

Wat volgt is een periode van een lange adem. Vanwege Covid-19 belanden we als gescheiden gezin in één woning in lockdown. De continue aanwezigheid van alle gezinsleden in een samenstelling waar ik juist uit weg wilde, voelt benauwend. Ook merk ik dat ik mijn energie verlies en lusteloos wordt. Ik wil hier niet zijn. Alsof ik door dikke stroop beweeg zet ik de ene voet voor de andere en zet ik door. Ik kijk uit naar het moment dat ik verhuis naar mijn eigen woning. Ik droom over een nieuw leven met z’n drietjes en wat de toekomst voor ons in petto zou kunnen hebben.

Frisse wind

Langzaam maar zeker begint er een frisse wind door mijn leven te waaien. De gemaakte afspraken geven structuur, rust en vertrouwen voor de co-ouderschapsrelatie die ik als moeder blijf hebben met de vader van onze kinderen. Mijn nieuwe huis maak ik tot mijn eigen paleisje waar ik me veilig voel met mijn kinderen, maar ook in mijn eentje. Al na een maand of zes voel ik dat de kinderen hun nieuwe plekje hebben gevonden, zowel in hun nieuwe huizen als bij de nieuwe situatie met gescheiden ouders.

Kansen en uitdagingen

Om dat gevoel vast te houden zit ik elke zoveel tijd, gemiddeld eens per jaar, met mijn ex-partner om tafel om uitgebreid over de kinderen te praten. De kinderen worden ouder en krijgen andere behoeften en wensen. Ook hun omgeving is aan verandering onderhevig: nieuwe partners, samenwonen, samengestelde gezinnen en alle kansen en uitdagingen die daarbij komen kijken. Deze gesprekken zijn lastig en ik voel me geregeld onmachtig en gefrustreerd. Ik weet dat we allebei het beste willen voor de kinderen en we ontzettend veel van ze houden, maar makkelijk is anders.

Inspiratie voor MediationGarantie

Mijn eigen ervaring met een scheidingsmediator heeft mij geïnspireerd om een aanpak te creëren die gericht is op de toekomst en ruimte laat voor de unieke identiteit van elk gezin. Daarnaast heeft mijn angst om in conflict of zelfs in een vechtscheiding te belanden ertoe geleid dat ik mediation wil aanbieden met met gegarandeerde uitkomst. Zodat je zeker weet dat je gehoord wordt, er aandacht is voor de belangen van je kinderen en op basis daarvan een beslissing wordt genomen, of jij en je ex-partner daar nu voor elk onderwerp toe in staat zijn of niet.